Aparat fotograficzny Minox B ze statywem i futerałem

Miniaturowy aparat, tzw. szpiegowski, Minox B. Korpus aluminiowy, podłużny o przekroju prostokątnym, o zaokrąglonych bokach. Obiektyw Complan, 1:3,5, f 15 mm, przesłona 3,5, migawka mechaniczna, kurtynowa, celownik lunetkowy, wbudowany światłomierz, czasy otwarcia migawki: T, B, od 1/2 do 1/1000 s. Głębia ostrości obiektywu utrzymywana jest od 20 cm do nieskończoności, na całej powierzchni klatki. Na górnym boku umiejscowione są: pokrętło czasów sprzężone ze światłomierzem, spust migawki oraz okienko licznika klatek od 1 do 50 oraz małe pokrętło do nastawiania odległości, ostrość od 8 cali (20,3 cm) do nieskończoności. Film o szerokości 9,5 mm, klatka 8 x 11 mm w kasecie. Klatkę filmu przesuwa się poprzez otwarcie i zamknięcie teleskopowej obudowy osłaniającej obiektyw oraz wizjer optyczny. W jednym krótkim boku otwór do osadzania główki łańcucha pomiarowego, zakryty uchylną klapką. Łańcuszek pomiarowy, metal chromowany, dł. 60 cm z zaznaczonymi odległościami 20-24-30-40-60 cm.

Do aparatu dołączono:
Futerał skórzany, brązowy, odpowiadający kształtem aparatowi, z pokrywą, w dnie otwór obramowany metalem na główkę łańcucha pomiarowego. Pokrywa oderwana od pojemnika, trzyma się na dodatkowej taśmie elastycznej, skóra miejscami poprzecierana (3,6 x 10,7 x 2,2 cm).
Statyw metalowy (aluminium), trójnożny z kulowym przegubem, długość 20,1 cm, z futerałem skórzanym. Nóżki chowane jedna w drugą. Uchwyt na aparat: dł. 9 x 3,1 cm.

Aparat Minox opracowano w 1936 roku, produkowano w latach 1937-1943 na Łotwie, konstrukcji łotewskiego inżyniera Waltera Zappa, od 1948 roku w Niemczech. Był najpopularniejszym aparatem szpiegowskim, rzeczywiście używany przez szpiegów ze względu na mikroskopijne wymiary i zautomatyzowaną obsługę. Szczególnie popularny w okresie tzw. "zimnej wojny". Posługiwał się nim słynny fikcyjny szpieg James Bond (1969).
[Tadeusz Fercowicz]

słowa kluczowe: kultura techniczna