Przejdź do treści

Forma piernikarska - Błazen / Dama

twórca: nieznany

datowanie: XVIII/XIX w.

miejsce pochodzenia: Śląsk

rodzaj: forma piernikarska, wyrób rzemieślniczy

materiał: drewno gruszy

technika: technika snycerska, ryt swobodny, technika wiórowa prosta, technika wiórowa wrąbkowa pogłębiana, technika stempelkowa

wymiary: wys. 26,5 x szer. 11, 2 x gł. 5,3 cm

  • Sztuka drewna. Meblarstwo i snycerstwo ludowe na Dolnym Śląsku, red. Elżbieta, Berendt, Wrocław 2005, seria Katalogi zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, s. 213; poz. 121, il. 213

pochodzenie: 1949, przekaz

poza ekspozycją

Muzeum Narodowe we Wrocławiu Muzeum Etnograficzne, Dział Sztuki

numer inwentarza: MNWr E-496

prawa autorskie do obiektu: DOMENA PUBLICZNA
Pobierz
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu

Forma piernikarska jednoczęściowa, dwustronna.

Błazen
Postać wydłużona, karykaturalnie przerysowana. Stoi frontalnie, z ugiętą prawą nogą, którą za nogawkę spodni szarpie mały pies z antropomorfizowanym profilem pyska (diabeł?). Błazen w prawej ręce opuszczonej wzdłuż tułowia trzyma kij, lewą opiera na biodrach. Odziany jest w rozpięty u dołu kaftan, z krezą przy szyi, przykrótkie spodnie i rozszerzającą się ku górze cylindryczną czapkę.
Podstawa w kształcie prostopadłościanu z wyokrąglonymi górnymi rogami. Ryzowanie akcentuje przede wszystkim poszczególne elementy ubioru. Ornamentacja uproszczona, ale precyzyjna - roślinna i geometryczna. Na obu nogawkach spodni szeroki pionowy pas wypełniony obustronnie ulistnioną gałązką w obramowaniu kropek w układzie liniowym. Na czapie spiętrzone od czoła zarysy trójdzielnych liści. Krawędzie kaftana i nogawek spodni zakończone wąskimi, pionowo żłobionymi pasami, kryza głęboko żłobiona, w układzie wirującym; rękawy kaftana, podstawa, sierść zwierzęcia ryzowane siatką rombów o różnym stopniu zagęszczenia. Kompozycja o dużej ekspresji. Ryt swobodny.

Dama
Postać stoi frontalnie, z rękoma skrzyżowanymi przed sobą w linii pasa. Postać silnie wydłużona. Odziana w strój z połowy XVII wieku: długą sfałdowaną suknię, związany pod szyją kaftan i wysoki, spiętrzony ku górze czepek typu fontage. Podstawa w kształcie półkolistego wzgórka żłobiona zygzakowatymi liniami tworzącymi siatkę regularnych rombów, przerywanych sześcioma zdwojonymi łukami w układzie pasmowym poziomym. Na spódnicy cztery wyraźnie zaakcentowane, szerokie fałdy, w dole - równoległy do krawędzi - pas ryzowany ornamentem w postaci wici roślinnej, zamkniętej u góry i u dołu pasami półkoli wypełnionych cienkimi pionowymi kreskami. Ornamentacja w przewadze geometryczna, z dominacją prostych kresek i linii zygzakowatych tworzących siatkę rombów.

Klocek spękany. Ślady kołatka.
[Elżbieta Berendt]

słowa kluczowe: błazen  |  kobieta  |  piernikarstwo (dziedzina działalności)  |  pies (zwierzę)  |  przygotowywanie pożywienia (dziedzina działalności)  |  rzemiosło artystyczne (dziedzina działalności)  |  rzemiosło drzewne (dziedzina działalności)  |  snycerstwo / snycerka (dziedzina działalności)  |  suknia (ubiór)

PL | EN

Ustawienia prywatności (cookies)

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Aby uzyskać więcej informacji i spersonalizować swoje preferencje, kliknij „Ustawienia”. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje, a także cofnąć zgodę na używanie plików cookie na poniżej stronie.
Polityka prywatności (link otworzy się w nowym oknie)
*z wyjątkiem niezbędnych plików cookies do prawidłowego działania strony oraz realizacji obowiązków prawnych administratora
Przesuwając suwak w prawo aktywujesz konkretną zgodę. Przesuwając suwak w lewo wyłączasz taką zgodę.