Przejdź do treści

Fujara wielkopostna

twórca: Tyc, Franciszek

datowanie: 1972

miejsce powstania: Koniaków (pow. cieszyński; woj. śląskie), Śląsk Cieszyński

rodzaj: piszczałka bez otworów palcowych, kij pasterski

materiał: drewno bukowe

technika: cięcie, drążenie

wymiary: dł. 66,5 x śr. 3,5 cm

pochodzenie: 1972, zakup (od autora)

poza ekspozycją

Muzeum Narodowe we Wrocławiu Muzeum Etnograficzne, Dział Folkloru

numer inwentarza: MNWr E-5393

prawa autorskie do obiektu: DOMENA PUBLICZNA
Pobierz

Instrument wykonany z nieokorowanego kija bukowego, bez otworów palcowych. W części przyustnej wycięty jest otwór wargowy.

Fujara wielkopostna /końcówka/piszczałka sałasznikowa - inne nazwy instrumentów alikwotowych - nie posiadających bocznych otworów. Technika gry polega na zadęciu i zakrywaniu otworu wylotowego (tak uzyskuje się dźwięk). W czasie wypasu krów/owiec można było usłyszeć takie dźwięki pasterskie.

Służyła również juhasom jako kij pasterski - do podpierania się i obrony. W Wielkim Poście to jedyny instrument, na którym można było grać (stąd nazwa). Długość fujary wielkopostnej zwyczajowo/praktycznie nie przekraczała długości ramienia. Materiałem na budowę były także czarny bez, kalina, leszczyna, dzika róża.
[Agnieszka Duda, Agnieszka Szepetiuk - Barańska]

słowa kluczowe: muzyka  |  obrzędowość doroczna (obrzędowość)  |  Wielki Post

PL | EN

Ustawienia prywatności (cookies)

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Aby uzyskać więcej informacji i spersonalizować swoje preferencje, kliknij „Ustawienia”. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje, a także cofnąć zgodę na używanie plików cookie na poniżej stronie.
Polityka prywatności (link otworzy się w nowym oknie)
*z wyjątkiem niezbędnych plików cookies do prawidłowego działania strony oraz realizacji obowiązków prawnych administratora
Przesuwając suwak w prawo aktywujesz konkretną zgodę. Przesuwając suwak w lewo wyłączasz taką zgodę.