Święta Cecylia

Obraz pochodzi zapewne z wczesnego, genueńskiego okresu sławnego malarza, gdy po dwunastu latach w roku 1610 opuścił zakon kapucynów, rozpoczynając artystyczną karierę. W twórczości Strozziego brzmią wówczas jeszcze mocne akordy manieryzmu: w chłodnej kolorystyce, twardym modelunku, gładkim wykończeniu i fascynacji malarstwem miejscowych naśladowców Caravaggia. Później po 1620 pod wpływem środowiska rzymskiego i Flamandów, zwłaszcza działającego w Genui Rubensa, ociepli kolorystykę, a jego późne prace są soczyste i miękko modelowane szerokimi pociągnięciami pędzla wydobywającego świetlistość barw.

Po śmierci matki w 1630 artysta na powrót wstąpił do klasztoru. Był wysoko ceniony w Wenecji, do której się przeniósł i uzyskał tam nawet w 1635 roku tytuł Monsignore. Namalował kilka podobnych do naszego przedstawienia św. Cecylii, patronki muzyków, zamordowanej ok. 117 roku za sprzyjanie chrześcijanom. Obrazy te z różnych okresów twórczości artysty musiały się bardzo podobać, ze względu na łagodny wdzięk młodej kobiety przedstawionej w antycznym wnętrzu wśród instrumentów. Zapewne także ze względu na obecność w obrazie modnej wówczas mandoliny, na której święta opiera dłoń z palmą męczeństwa.
[Beata Lejman]

słowa kluczowe: kolumna (część budowli)  |  malarstwo (sztuki plastyczne)  |  malarstwo włoskie  |  mandolina (instrument muzyczny)  |  organy (instrument muzyczny)  |  portret kobiecy  |  św. Cecylia  |  tematyka religijna  |  zamek Książ (Wałbrzych) (dawna lokalizacja)