Tarcza trumienna z herbem rodowym von Czettritz (Zettritz)

Tarcza owalna o wypukłej powierzchni, wycięta i wyrepusowana w blasze miedzianej, wypukła, malowana na zielono, obramowana półwałkiem poprzecznie karbowanym w formie wieńca laurowego, zewnętrzna krawędź płaska, w niej oraz w polu tarczy kilkanaście (trzynaście) okrągłych otworów montażowych oryginalnych i wtórnych. Na tarczy herbowej dwudzielnej w słup, w polach pierwszym i drugim, bawola głowa na wprost, ze złotym kolcem w nozdrzach; głowa srebrno-czerwona, w pierwszym srebrnym polu pół głowy czerwone, w drugim, czerwonym polu pół głowy srebrne, kolory odwrotne do kolorów pól. W klejnocie nad hełmem, z labrami czerwono-srebrnymi, w złotej koronie dwa skrzyżowane noże, czarnymi zaokrąglonymi ostrzami do góry, rękojeści czerwone z trzema złotymi ćwiekami. Ponad klejnotem złote litery D. V. Z. W 2 otworach zachowały się miedziane gwoździe.

Von Zettritz (Czettritz, Czeteras), szlachta miśnieńska wywodząca sie z Zettritz k. Rochlitz (Saksonia, bezirk Chemnitz), na Śląsku obecna od połowy XIV w. (Herman von Czetheras). Herb zbliżony do polskiego rycerskiego herbu Wieniawa. W XVI w. ród dzielił się na wiele linii i domów, m.in. Czettritz – Neuhaus (z Chałupek – Neuhaus), pow. ząbkowicki, z Lorenzdorf (Wawrzeńczyce) i Seichau (Sichów) koło Wrocławia, z Fuerstentsein (Książ) koło Wałbrzycha, z Koenigsberg (Nawojowa) koło Jeleniej Góry, z Adelsbach (Struga) koło Wałbrzycha.

Tworzy zespół z tarczami MNWr XV-251, XV-253, XV-254, XV-255, XV-256, XV-257, XV-258.
[Tadeusz Fercowicz]

słowa kluczowe: bawół (zwierzę)  |  Czettritz (herb)  |  gwóźdź  |  hełm heraldyczny (heraldyka)  |  herb rodowy  |  rzemiosło artystyczne (dziedzina działalności)  |  Śląskie Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności (Wrocław) / Schlesisches Museum für Kunstgewerbe und Altertümer (Breslau)  |  wieniec laurowy