Celesti, Andrea (1637-1712)

Urodzony w Wenecji w 1637, zmarł w Toscolano w 1712. Nauczycielem malarza był początkowo Matteo Ponzone, później Sebastiano Mazzoni. W latach 1659-1669 pracował w Wenecji, między innymi w warsztatach dla Pałacu Dożów. Około 1684 roku opuścił Wenecję. Miał pracownię w Brescii i w Toscolano, pracował także dla Treviso i Rovigo. W 1700 roku wrócił do Wenecji. W jego twórczości widoczne są echa obrazów Giorgiona i Tintoretta, ale również malarstwa Luki Giordana, pod któ rej wpływem często stosował efekty głębokiego światłocienia. Dzięki predylekcji do dekoracyjnych ujęć i deli katnej zmysłowości Celesti stał się jednym z ważniejszych przedstawicieli weneckiego malarstwa barokowego.

Kontynuatorami malarstwa Celestiego byli Antonio Bellucci i Gregorio Lazzarini (jego Herakles i Omfale w bawarskim zamku Weissenstein szczególnie tę zależność uwidacznia); był podziwiany przez malarzy rokokowych, między innymi Jean-Honorégo Fragonarda.
[Bożena Steinborn]

słowniki wzorcowe i inne

GND ISNI ULAN VIAF