Paul Anton Hannong w 1755 roku otrzymal od księcia Carla Theodora patent na założenie manufaktury porcelany. Hannong byt doswiadczonym ceramikiem, wtaścicielem wytwórni fajansu w Strasburgu, gdzie produkował także porcelanę. Opuścił Francję z powodu restrykcji Ludwika XV, który przywilej produkcji porcelany przyznał tylko manufakturze w Sevres. We Frankenthalu więc w projektowaniu form naczyn i figurek początkowo wykorzystywano modele strasburskie; od lat sześćdziesiątych zaczęto także kopiować wzory miśnieńskie, specjalnie dekorację reliefową, na przykład Ozier, Gotzkowskymuster.
Dyrektorem manufaktury w 1762 roku został Adam Bergdoll. W czasie jego zarządu zatrudniono znakomitych modelerów, dzięki którym w kolejnej niemieckiej wytwórni plastyka odgrywała pierwszorzędna rolę. Johann Wilhelm Lanz, Johann Friedrich Lück i Konrad Linck byli projektantami figurek o rokokowej jeszcze tradycji. Johann Peter Melchior (w manufakturze od 1799 roku) wprowadził estetykę klasycystyczną; z upodobaniem projektował liczne biało szkliwione lub biskwitowe figury przedstawiające mitologiczne postacie. Wartościowe były także osiągnięcia malarzy dorównujących artystom berlińskim i miśnieńskim (np. Jakob Osterspei, Johann Bernhard Magnus).
Francuska okupacja w roku 1795 roku była przyczyną kryzysu manufaktury, w której cztery lata później przestano produkować porcelanę, a w 1800 roku wytwórnię ostatecznie zlikwidowano.
[Jolanta Sozańska]
bibliografia
- Sozańska, Jolanta, Porcelana z wytwórni europejskich, Wrocław 2002, seria Katalogi Zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, s. 83
