Hamilton, Philipp Ferdinand de (1664-1750)

Bruksela 1664 – Wiedeń 1750. Animalista i malarz martwych natur, syn szkockiego malarza martwych natur Jamesa (Jacoba) de Hamiltona (około 1640-1720), działającego w Brukseli oraz na dworze cesarza Józefa w Wiedniu jako Kammermaler. Brat działających w Augsburgu animalistów Karla Wilhelma (1668-1754) i Johanna Georga (1672-1737), z którymi uczył się malarstwa od ojca. Od 1705 pracował jako cesarski Kammermaler w Wiedniu, twórca licznych obrazów dla cesarzy Józefa I, Karola VI i Marii Teresy. Specjalizował się w przedstawieniach ptaków, malował też studia zwierząt, roślin, grzybów i minerałów ilustrujące dzieła naukowe. Swoje obrazy sygnował między innymi krótko inicjałami: P.F. de H z datą lub – po 1705 – rozbudowanym podpisem jako cesarski malarz nadworny: Philipp F. de Hamilton S.C.M.C.P. (Suae Caesareae Maiestatis Curialis Pictor) z datą.
[Beata Lejman]

słowniki wzorcowe i inne

GND ISNI ULAN VIAF