Przejdź do treści

Kolbe, Georg (1877-1947)

rzeźbiarz, grafik, malarz, nauczyciel akademicki

Urodzony w 1877 w Waldheim (Saksonia), zmarł w 1947 w Berlinie. Niemiecki rzeźbiarz, malarz i grafik, profesor w Akademii Sztuki w Berlinie. Studiował malarstwo dekoracyjne w drezdeńskiej Kunstgewerbeschule w latach 1893-1894. W 1895 roku uczęszczał w Monachium do prywatnej szkoły malarstwa S. Hollósy`ego, a następnie był studentem Akademii Sztuki (klasa G. von Hackego i w 1896 O. Seitzera). W 1897 miał własne atelier w Schwabing, od września studiował w paryskiej Académie Julian (u M.A. Bascheta i F. Schommera). Otrzymał tu nagrodę za rysunek (1898, akty). Jesienią przeniósł się do Rzymu, gdzie uczył się litografii od O. Greinera (ucznia M. Klingera). Jego sztuka była wówczas połączeniem symbolizmu i naturalizmu. Około 1900 roku zwrócił się ku rzeźbie, wspierany przez L. Tuaillona i A. Gaula, otrzymał nagrodę za jedną ze swych pierwszych prac. W 1902 wyjechał, przebywał w Bayreuth i Lipsku, w 1904 zamieszkał w Berlinie. Odtąd już nie malował, zajął się tylko rzeźbą. Wystawiał w >Secesji Berlińskiej<, wstąpił do niej w 1905. W tymże roku brał udział w wystawie >Deutscher Künstlerbund< (uczestnicząc w następnej, był już członkiem tego ugrupowania) i wyjechał jako stypendysta Villa Romana do Florencji. Odbył wiele podróży artystycznych - do Kopenhagi i północnych Niemiec (1907), Londynu, Holandii, Paryża (1908), Belgii (1909), Wenecji, Tunezji, Szwajcarii (1910), Egiptu, Szwajcarii (1913). W 1914 powołany do wojska, był w Polsce i we Włoszech. W 1919 powrócił do Berlina, został członkiem Rady Pracy do Spraw Sztuki, następnie przyjęty był do Pruskiej Akademii Sztuki. Odrzucił profesurę w Weimarze i w Akademii Drezdeńskiej. Nadal wiele podróżował, między innymi w 1920 do Lucino. Interesował się egzotycznymi formami sztuki; około 1921 nasiliły się elementy geometryczne w jego rzeźbach. W 1925 opublikował album rysunków Eine Tänzerin. Porzucił eksperymenty formalne; zarówno w rysunkach, jak i w rzeźbach uderza wirtuozeria przedstawienia aktów o realistycznych proporcjach i ekspresyjnych ruchach. W latach 1929-1930 wystawiał w wielu miastach USA. W 1943, kiedy zniszczone zostało jego atelier, przeniósł się do Szprotawy; powrócił do Berlina w 1945. W 1949 ukazała się jego książka Auf Wegen der Kunst.
[Krystyna Bartnik]

miejsce urodzenia:
miejsce śmierci:
bibliografia
  • Nowak, Romuald, Rzeźba europejska XIX i początków XX wieku ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Wrocław 2009, seria Katalogi Zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, s. 89
  • Sztuka XX wieku. Prace artystów zagranicznych, red. Mariusz Hermansdorfer, opracowanie K. Bartnik, B. Ilkosz, M. Jeżewska, Wrocław 2002, seria Katolog zbiorów, s. 324-324

Dzieła w naszych zbiorach ()

20

Twórca jako temat dzieła ()

20
PL | EN

Ustawienia prywatności (cookies)

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Aby uzyskać więcej informacji i spersonalizować swoje preferencje, kliknij „Ustawienia”. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje, a także cofnąć zgodę na używanie plików cookie na poniżej stronie.
Polityka prywatności (link otworzy się w nowym oknie)
*z wyjątkiem niezbędnych plików cookies do prawidłowego działania strony oraz realizacji obowiązków prawnych administratora
Przesuwając suwak w prawo aktywujesz konkretną zgodę. Przesuwając suwak w lewo wyłączasz taką zgodę.