Kotarbiński, Mieczysław (1890-1943)

Urodzony w 1890 w Warszawie, zmarł w 1943 tamże rozstrzelany na Pawiaku. Syn malarza Miłosza, brat Tadeusza, filozofa. Studiował od 1907 w warszawskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem ojca, następnie 1908-1910 w Akademii krakowskiej u Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera i Ferdynanda Ruszczyca. W latach 1912-1914 uzupełniał studia z zakresu sztuki zdobniczej w Paryżu. W 1914 podróżował do Włoch, po wybuchu wojny wrócił do Warszawy. W 1921 zamieszkał w Wilnie, gdzie kierował pracownią zdobnictwa i grafiki na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. W 1923 został profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Malował niewiele, znane są portrety, akty i martwe natury; uprawiał grafikę, zajmował się wszechstronnie rzemiosłem artystycznym, a także architekturą wnętrz.
[Ewa Houszka, Piotr Łukaszewicz]

słowniki wzorcowe i inne

ISNI VIAF