Raabe, Joseph (1780-1849)

Urodzony w 1780 roku Otyniu koło Zielonej Góry, zmarł 1. stycznia 1849 roku we Wrocławiu. Uczył się od 1800 we wrocławskiej Bauschule, równocześnie pobierając nauki u wrocławskiego miniaturzysty. Następnie zaczął studia malarskie w Akademii drezdeńskiej u Josefa Grassiego i Antona Graffa, kontynuowane w Akademii wiedeńskiej u Heinricha Fügera i Johanna Baptisty Lampiego. W 1805 udał się do Poczdamu i Berlina, gdzie dzielił pracownię z Franzem Catelem. W 1807 powrócił do Wrocławia. W 1810 w Dreźnie poznał J.W. Goethego, którego odwiedzał następnie w Weimarze. W tym czasie bawił w Darmstadcie, gdzie otrzymał tytuł malarza nadwornego. W 1818 został zatwierdzony jako nauczyciel rysunku na uniwersytecie w Bonn. W latach 1816-1819 kierował pracami przy przebudowie pałacu w Mysłakowicach dla generała Augusta von Gneisenau. Następnie do1821 przebywał we Włoszech, w 1823 – w Dreźnie. W 1828 osiedlił się w Głogowie, by już za rok zostać następcą Carla Friedricha Bacha w Szkole Sztuki, Budownictwa i Rzemiosła we Wrocławiu. W 1836 projektował Elisenhalle i teatr w Cieplicach. Mianowany profesorem w 1841. Był członkiem Związku Artystów Wrocławskich (od 1827) i Śląskiego Towarzystwa Kultury Ojczystej. Wystawiał we Wrocławiu (1819-1847) i w Berlinie (1806-1832).
Malował przede wszystkim portrety (również w miniaturze) i obrazy ołtarzowe, rzadziej sceny rodzajowe.
[Piort Łukaszewicz]

słowniki wzorcowe i inne

GND VIAF