Rafael Santi (1483-1520)

Urodzony w Urbino w 1483 roku, zmarły w Rzymie w 1520. Malarstwa uczył się u ojca Giovanniego Santi, który też wprowadził go w środowisko humanistów dworu Montefeltro w Urbino. Zapewne od 1495 roku kształcił się dalej w pracowni Pietra Perugino w Perugii, który decydująco oddziałał na wczesną twórczość Rafaela. W latach 1504-1508 poznawał we Florencji sztukę Leonarda da Vinci i Michała Anioła. Osiadł w Rzymie i szybko zdobył sławę (miał przydomek "księcia malarzy"), był niezwykle ceniony zarówno na dworze papieskim (jego dziełem są między innymi freski w Watykanie), jak i w kręgach humanistów i arystokracji. Od 1514 roku nadzorował budowę bazyliki Świętego Piotra, od 1517 był konserwatorem starożytnych zabytków Rzymu. Jego portrety cechuje pogłębiona charakterystyka psychologiczna modeli. Oddziaływanie koncepcji malarskich Rafaela, rozpowszechnianych też przez reprodukcje graficzne, sięgało po wiek XIX, a idealizm jego obrazów religijnych dał podstawy akademizmowi.
[Bożena Steinborn]

słowniki wzorcowe i inne

GND ISNI SUDOC ULAN VIAF