Rauch, Christian Daniel (1777-1857)

Urodzony w Arolsen w 1777, zmarł w 1857 w Dreźnie. Po nauce u Friedricha Valentina w Helsen (1790-1794), rozpoczął pracę w warsztacie Johanna Christiana Ruhla w Kassel (1795-1797), jednocześnie uczył się w tamtejszej Akademii. Od 1797 pracował jako kamerdyner króla Fryderyka Wilhelma, a później królowej Luizy w Poczdamie. W tym czasie doskonalił swój kunszt studiując u Johanna Gottfrieda Schadowa i archeologa Aloisa Hirta. W latach 1804-1811 przebywał w Rzymie, gdzie zetknął się z Antonio Canovą i Berthelem Thorwaldsenem. W 1811 powrócił do Berlina i od tego momentu pracował na przemian w Berlinie i we Włoszech, gdzie wraz z Christianem Friedrichem Tieckiem założył warsztat rzeźbiarski. Od 1819 profesor Akademii berlińskiej. Należał do najwybitniejszych rzeźbiarzy niemieckich doby klasycyzmu, miał wielu uczniów w całej Europie. Wykonywał głównie popiersia i medaliony portretowe, także kompozycje o tematyce mitologicznej i historycznej oraz był autorem wielu pomników.
[Romuald Nowak]

słowniki wzorcowe i inne

GND ISNI SUDOC ULAN VIAF