Schinkel, Karl Friedrich (1781-1841)

Urodzony w 1781 w Neuruppin, zmarł w 1841 w Berlinie. Architekt, projektant, malarz i rysownik, także teoretyk architektury. Od 1794 roku mieszkał w Berlinie, gdzie do 1798 roku uczył się w tamtejszym Gymnasium zum Grauen Kloster. Uczył się pod kierunkiem Friedricha Gilly’ego i jego ojca Dawida. Następnie był jednym z pierwszych studentów założonej w 1799 roku w Berlinie Akademii Budownictwa. Uczęszczał również na zajęcia do berlińskiej Akademii Sztuki. Duże znaczenie dla kształtowania się jego sztuki miała prawie dwuletnia podróż po Włoszech (1803-1805). Od 1810 roku pracował jako asesor budowlany, w 1815 roku uzyskał stanowisko tajnego radcy budowlanego. Do realizacji własnych projektów architektonicznych zatrudniał swoich uczniów, między innymi Wilhelma Stiera, Augusta Stülera czy Ludwiga Persiusa. Jego główne dzieła to klasycystyczne w formie berlińskie gmachy: Odwach (Neue Wache, 1818), Nowy Teatr (Neues Schauspielhaus,1819-1821) czy tak zwane Stare Muzeum (Altes Museum, 1823-1830). Jest twórcą gmachu Akademii Budownictwa w Berlinie (1832-1835). Projektował także w stylu neogotyku Frie drichswerdersche Kirche. Jego najbardziej znanym projektem na Śląsku jest pałac w Kamieńcu Ząbkowickim, wzniesiony dla księcia pruskiego Fryderyka Henryka Albrechta Hohenzollerna i jego żony Marianny Orańskiej. Budowę pałacu rozpoczęto w 1838 roku, a po śmierci Schinkla prace kontynuował Ferdinand Martius.
[Ewa Halawa]

słowniki wzorcowe i inne

GND ISNI SUDOC ULAN VIAF