Przejdź do treści

Styka, Jan (1858-1925)

malarz

Urodzony w 1858 we Lwowie, zmarł w 1925 w Rzymie. Ojciec malarzy Tadeusza i Adama. Studiował 1877-1881 w wiedeńskiej Akademii u Christiana Griepenkerla, Leopolda Karla Müllera, Karla Wurzingera i Augusta Eisenmengera. Uzupełniał studia w Rzymie (1881) i w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1882-1885) u Jana Matejki. W latach 1886-1888 pracował w Paryżu, następnie mieszkał w Kielcach (1888-1890) i we Lwowie. W 1900 osiadł w Paryżu, skąd wyjeżdżał do Ziemi Świętej (1895), Stanów Zjednoczonych (1904), Włoch i Grecji (1913). W 1919 przeniósł się na Capri. Był członkiem Akademii św. Łukasza w Rzymie (od 1919). Malował obrazy historyczne, batalistyczne, religijne i portrety, zajmował się ilustratorstwem, był współtwórcą panoram: Racławice (1894), Golgota (1896), Bem w Siedmiogrodzie (1897), Męczeństwo chrześcijan w cyrku Nerona (1899).
[Ewa Hołuszka, Piotr Łukaszewicz]

miejsce śmierci:
bibliografia
  • Houszka, Ewa, Łukaszewicz, Piotr, Malarstwo polskie od baroku do modernizmu, Wrocław 2013, seria Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, s. 289
Tadeusz Styka, Portret ojca w Garches, 1908

Multimedia / teksty

Dzieła w naszych zbiorach ()

20

Twórca jako temat dzieła ()

20
PL | EN

Ustawienia prywatności (cookies)

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Aby uzyskać więcej informacji i spersonalizować swoje preferencje, kliknij „Ustawienia”. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje, a także cofnąć zgodę na używanie plików cookie na poniżej stronie.
Polityka prywatności (link otworzy się w nowym oknie)
*z wyjątkiem niezbędnych plików cookies do prawidłowego działania strony oraz realizacji obowiązków prawnych administratora
Przesuwając suwak w prawo aktywujesz konkretną zgodę. Przesuwając suwak w lewo wyłączasz taką zgodę.