Werner, Friedrich Bernhard (1690-1776)

Urodzony w Topoli w 1690, zmarł w 1776 we Wrocławiu. Rysownik, miedziorytnik, geometra cesarski, scenograf. Uczęszczał początkowo do gimnazjum jezuickiego w Nysie. Następnie wstąpił do wojska, gdzie uczył się sztuki inżynieryjnej, a potem także malowania miniatur (u Paula Heinekena z Hamburga) i rysunku perspektywicznego (u augsburczyka Abrahama Remsharta). W latach 1726-1727 był kancelistą u biskupa Franza Ludwiga von Pfalz Neuburg we Wrocławiu. Punktem zwrotnym w jego karierze stało się zlecenie od wydawnictwa w Augsburgu wykonywania rysunków dokumentacyjnych, służących za wzory do rycin. Stworzył około 300 prospektów miejskich, setki widoków kościołów, zamków, pałaców dla najlepszych augsburskich oficyn (między innymi J. Maerza, M. Engelbrechta). Dokumentował rozległy teren od Prus Wschodnich po Włochy.

Tworzył także wzory do druków optycznych wydawanych w oficynie Georga Balthasara Probsta. W 1736 został geometrą dworskim, od 1742 pozostawał w służbie pruskiej. Do 1766 piastował stanowisko inżyniera budowlanego we Wrocławiu i w tym czasie poświęcił się wyłącznie dokumentacji ikonograficznej Śląska (pięciotomowa Topografia Śląska oraz zaginiony tom dotyczący hrabstwa kłodzkiego, wydawane w graficznych wersjach czterokrotnie). Jako miedziorytnik w latach 1748-1758 164 tworzył i wydał widoki domów modlitwy.
[Ewa Halawa]

słowniki wzorcowe i inne

GND ISNI ULAN VIAF