Przejdź do treści

Chrystus frasobliwy

autor: Willmann, Michael Lucas Leopold (1630-1706)

datowanie: 1701

miejsce powstania: Śląsk

rodzaj: obraz

materiał: płótno

technika: olej

wymiary: wys. 170,5 x szer. 109 cm

  • Malarstwo śląskie 1520-1800, red. Pierzchała, Marek, Wrocław 2009, seria Katalogi Zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, s. 257, kat. 194

pochodzenie: 1995, zakup

na ekspozycji: Sztuka Europejska XV-XX w., sala VI, Gmach Główny MNWr

Muzeum Narodowe we Wrocławiu Dział Malarstwa XVI–XIX w.

numer inwentarza: MNWr VIII-2950

prawa autorskie do obiektu: DOMENA PUBLICZNA
Pobierz
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu
  • wizerunek obiektu

Chrystus przedstawiony w pozie frasobliwej z szyderczymi atrybutami żydowskiego króla: ukoronowany cierniem, z odrzuconym z ramion szkarłatnym płaszczem, z trzciną w roli berła. W tle niejasno zasugerowany ciosowy mur, a po prawej niska kolumna biczowania ze sznurem.

Użyty przez Klossa (1934) tytuł Chrystus jako Mąż Boleści (Schmerzensmann, imago pietatis) jest tu mylny, odnosi się on bowiem do ahistorycznego przedstawienia, w którym akcentowane są rany śmierci krzyżowej. Samotna postać cierpiącego Zbawiciela wywiedziona została z pasyjnych scen Naigrawania w pretorium bądź Ecce Homo.

Chrystus ukazany nieco inaczej, bo jako siedzący na szyderczym tronie ze złożonymi na kolanach, skrępowanymi dłońmi, ale w szkarłatnym płaszczu, z trzcinowym berłem i w koronie cierniowej, został przez Willmanna umieszczony w centrum sceny Skazania, na wielkim, półkolistym obrazie w Henrykowie (1676-1678), gdzie otoczony jest postaciami zapowiadających jego śmierć proroków ze stosownymi biblijnymi cytatami.

Kloss (1934) omawia malowidło jako przykład ostatniej stylistycznej fazy w twórczości artysty: ciało uformowane nieco niekształtnie (sprawiający wrażenie anatomicznie błędnego akt o rozbudowanej, "herkulesowej" muskulaturze ramion), ludowy typ szerokiej twarzy, w którym powracają wspomnienia fizjonomicznych studiów Rembrandta, a niemal monochromatyczna, skondensowana materia malarska nabiera lekkości dzięki cienkim, płynnym laserunkom. Badacz interpretuje charakter wibrującej materii malarskiej rozbijającej spoistość formy jako odpowiadający oddaniu cierpienia umęczonego ciała Zbawiciela.

Odnotowana przez monografistę (Kloss 1934) sygnatura M.Will. fec. 1701 obecnie nie istnieje. Zachowała się natomiast, wspomniana przez tegoż autora, replika kompozycji w zakrystii kościoła klasztornego cysterek w Trzebnicy.
[Marek Pierzchała]

słowa kluczowe: barok  |  Chrystus Frasobliwy (Jezus Chrystus)  |  kolumna (część budowli)  |  korona cierniowa  |  malarstwo (sztuki plastyczne)  |  malarstwo religijne  |  malarstwo śląskie  |  trzcina (roślina)

PL | EN

Ustawienia prywatności (cookies)

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Aby uzyskać więcej informacji i spersonalizować swoje preferencje, kliknij „Ustawienia”. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje, a także cofnąć zgodę na używanie plików cookie na poniżej stronie.
Polityka prywatności (link otworzy się w nowym oknie)
*z wyjątkiem niezbędnych plików cookies do prawidłowego działania strony oraz realizacji obowiązków prawnych administratora
Przesuwając suwak w prawo aktywujesz konkretną zgodę. Przesuwając suwak w lewo wyłączasz taką zgodę.