Św. Wawrzyniec

Postać świętego widoczna do kolan, w kremowej dalmatyce, której brzegi zdobią żółte pasy i na piersi dwie żółte kokardy z długimi końcami, zakończonymi chwostami. Pod dalmatyką widoczna niebieska sutanna. Święty w jednej ręce trzyma liść palmy, w drugiej czarną kratę. Karnacja biało-różowa, kontury brązowe, włosy czarnożółte, aureola żółta.

Z lewej strony obrazu fragment budynku z kremowymi ścianami i czerwonym dachem. W górnych rogach dwa czerwone goździki na zielonych łodyżkach z listkami. Tło obrazu białe.
Ramka drewniana, prosta, brązowa.

Św. Wawrzyniec był diakonem i męczennikiem wczesnochrześcijańskim, żyjącym w III w. Urodził się na terenie dzisiejszej Hiszpanii, w dorosłym wieku przeniósł się do Rzymu, gdzie papież Sykstus II wyświęcił go na diakona. Przedstawiany jest w dalmatyce (szacie liturgicznej właściwej diakonom), najczęściej trzyma kratę (ruszt), na której był męczony oraz palmową gałązkę jako symbol swojego męczeństwa. Jego atrybutami są także: księga, otwarta szafka, a w niej księgi Ewangelii, sakiewka, zwój. Poniósł śmierć 10 sierpnia 258 roku, tego dnia również jest obchodzone wspomnienie świętego.
[Katarzyna Różycka, Joanna Kurbiel]

słowa kluczowe: atrybut  |  gałązka palmowa  |  goździk (kwiat)  |  Lutterotti, Marco Mikołaj de (1892-1955) – benedyktyn krzeszowski  |  malarstwo (sztuki plastyczne)  |  malarstwo na szkle  |  ruszt / krata paleniskowa  |  sztuka ludowa  |  św. Wawrzyniec  |  święty / święta  |  tematyka religijna