Portret Henri Pierre’a Roche

Olga Boznańska należy do grona najwybitniejszych polskich artystów przełomu XIX/XX stulecia. Wiele jej prac wpisało się w szeroko upowszechniony kanon dzieł malarstwa polskiego. Od 1886 roku uczyła się malarstwa w Monachium, a międzynarodowe sukcesy zaczęła odnosić w 1896. Od roku 1898 aż do swej śmierci pracowała w Paryżu. W początkach wieku jej prace wystawiane były obok obrazów Moneta, Renoira, Bonnarda czy Denisa. Później jej artystyczna kariera nieco przygasła. Raczej kontynuowała własne poszukiwania malarskie między intymizmem, ekspresją i studium kompozycji barwnej, malując portrety, wnętrza, widoki miejski i martwe natury, niż podążała ścieżką awangardy XX wieku.

Nasz malarski szkic portretowy pochodzi z najlepszego okresu jej twórczości. Młody mężczyzna z jasnym wąsem i o szarych oczach uchwycony został w jakby przypadkowym geście dłoni chwytającej klapę marynarki i przy zwróconym w bok spojrzeniu, co akcentuje ulotność malarskiej notatki. Karnacja malowana jest jednak precyzyjnie dopracowanym systemem "puentylistycznych" plamek farby, tworzących spójny efekt niemal porcelanowej migotliwości w służbie werystycznego oddania rysów twarzy. Warsztatowo stapiają się tu doświadczenia monachijskie i bieżące inspiracje paryskie. Rozległe partie niedomalowań odsłaniają – jak często bywa u Boznańskiej – kolor tektury podobrazia i w tym non-finito kładą akcent na żywość realnego, jakby przerwanego kontaktu z modelem.

Portretowany to Henri-Pierre Roche (1879-1959), znany pisarz i krytyk artystyczny paryskiej awangardy, należący do kręgu bohemy Montmartre’u w czasach Maxa Jacoba, Gertrudy Stein i Pabla Picassa, później związany m.in. z ruchem dada.
Portret można oglądać w Galerii Sztuki Polskiej XVII-XIX wieku.
[Marek Pierzchała]

osoba przedstawiona: Roche, Henri-Pierre (1879-1959) – pisarz

słowa kluczowe: malarstwo (sztuki plastyczne)  |  malarstwo francuskie  |  mężczyzna  |  pisarz / dramaturg (zawód)  |  portret męski