Tarcza trumienna z herbem rodu von Bomsdorf

Tarcza okrągła wycięta i wyrepusowana w blasze miedzianej, obramowana półwałkiem, symbolizującym wieniec, zewętrzna krawędź prosta, w niej cztery okrągłe otwory montażowe. Powierzchnia tarczy monochromatyczna, w naturalnym kolorze miedzi. Powierzchnia tarczy herbowej wypukła, dwudzielna w skos lewy, pola wydzielone grzbietem. Na granicy podziału pól trzy róże lewoukośnie. W klejnocie, nad hełmem w koronie z labrami, dwa bawole rogi z czterema piórami kogucimi, od zewnętrznej strony każdy. W otoku, otaczającym herb, rytowany napis D.V. BOMSDORF V.D.H. BONS DORF.

Tworzy zespół z tarczami MNWr XV-1090, MNWr XV-1086, MNWr XV-1087, MNWr XV-248, MNWr XV-249.

Tarcza była przymocowana do trumny Georga Glaubitza, zm. 28 kwietnia 1607 roku, pochowanego w kościele ewangelickim pod Głogowem.

Von Bomsdorf, szlachecki ród dolnołużycki znany tam od XIV wieku, nazwa od wsi Bomsdorf koło Pforty (Saksonia-Anhalt). Na Śląsku posiadali Kuchary (Kuchendorf), Jędrzejowice (Enersdorf) koło Dzierżoniowa, Bogaczów (Gross Reichenau) koło Kożuchowa, Siedlimowice (Schoenfeld) koło Świdnicy, Jakubów (Jakobskirch) pow. polkowicki. Johanna von Hörnig, córka Georga (zm. 1667), wyszła za mąż za Hansa Konrada von Bomsdorff, właściciela Kuźniczyska (Polnisch Hammer), gm. Trzebnica.
[Tadeusz Fercowicz]

słowa kluczowe: bawoli róg (heraldyka)  |  Bomsdorf (herb)  |  hełm heraldyczny (heraldyka)  |  herb rodowy  |  korona  |  Muzeum Starożytności Śląskich (Wrocław) / Museum Schlesischer Altertümer (Breslau)  |  róża (kwiat)  |  rzemiosło artystyczne (dziedzina działalności)