Brzozy

Pochodząca z teki Xylographies praca "Brzozy" przedstawia scenę, która nasuwa skojarzenie ze słowiańskim świętem Stado. Tytułowa brzoza zajmuje ważne miejsce w kulturze Słowian, Skandynawów, ludów Ugrofińskich i innych. Drzewo to było przede wszystkim symbolem dziewczęcości, ale także przejścia od wiosny do lata, a zarazem śmierci i zmartwychwstania. W Rosji jest jednym z najczęściej występujących gatunków drzew, a od zachodu Uralu po wschodnią Syberię brzoza (ros. bereza) jest powszechnie uważana za święte drzewo. Bereza jest także poetyckim symbolem wiosny, światła i czystości, a w rosyjskim folklorze może przybierać postać smukłej, pięknej dziewczyny.

Właśnie taka kobieta została przedstawiona w centrum grafiki. Jest ubrana w długą suknię ozdobioną stylizowanym wzorem roślinnym. Na głowie ma czepiec z długimi wstęgami, które trzyma w rozpostartych rękach. Wydaje się, że dziewczyna odgrywa najważniejszą rolę w tanecznym korowodzie.

Po lewej stronie mężczyzna gra na szałamai, której radosne i głośne dźwięki można niemal usłyszeć. Po prawej jedna z tańczących postaci w zamaszystym geście wskazuje na niebo. Cała grupa świętuje w brzozowym lesie, przez którego ścianę prześwituje zabudowa miasta z charakterystycznymi kopułami cerkwi. W lewym dolnym rogu Kandinsky umieścił swój monogram.
[Justyna Chojnacka]

słowa kluczowe: brzoza (drzewo)  |  cerkiew (archit.)  |  folklor staroruski  |  gra na instrumencie muzycznym (czynność)  |  kobieta  |  las  |  mężczyzna  |  muzyk / muzykant / grajek (ikonografia)  |  pejzaż / krajobraz  |  strój ludowy  |  szałamaja (instrument muzyczny)  |  sztuka nowoczesna / modernizm  |  taniec (czynność)  |  Tendances Nouvelles (Paryż; czasopismo; 1904-1914)