August II

Syn następcy tronu, saskiego księcia elektora Jana Jerzego III z dynastii Wettynów. Od 1694 roku elektor saski oraz dowódca armii sasko-austriackiej prowadzącej walki z Turcją na Węgrzech. Władca panował w latach 1697-1704 i 1709-1733. Tron Rzeczpospolitej objął w 1697 roku dzięki poparciu ze strony Habsburgów, Rosji oraz głosom przekupionych polskich posłów. Był mecenasem i kolekcjonerm sztuki. Za sprawą zwycięstwa swojego poprzednika podpisał w 1699 roku w Karłowicach pokojowy układ z Turcją, dzięki któremu Polska odzyskała Podole oraz Ukrainę. August II Mocny wraz z carem Piotrem I zaatakował Szwecję, ale został pokonany przez króla Karola XII. W reultacie w 1706 roku władca abdykował, wówczas rządy objął cieszący sie poparciem ze strony króla szwedzkiego Stanisław Leszczynski. August Mocny ponownie objął władzę w Polsce po przegranej Szwedów w 1709 roku w bitwie pod Połtawą. Król zmarł w 1733 roku i został pochowany na Wawelu.

Matejko poprzez rysy twarzy wyrażające grymas oraz wydęte usta czy lekceważące spojrzenie władcy wyraża jego pychę oraz pewność siebie. Co ciekawe, artysta nie ukazał tu insygniów królewskich poza płaszczem podbitym gronostajami. Zabieg ten ma za zadanie podkreślenie utraty autorytetu i braku skuteczności władzy ze strony XVIII-wiecznych monarchów.
[Natalia Sienkiewicz]

osoba przedstawiona: August II Mocny Wettyn (1670-1733) – król Polski, elektor Saksonii

słowa kluczowe: król Polski  |  Okręgowa Galeria Obrazów we Lwowie (instytucja)  |  poczet królów polskich Jana Matejki  |  polonica  |  rysunek polski  |  sztuka polska